دانلود آهنگ یاس سرکوب

دانلود آهنگ یاس سرکوب

جنجالی ترین اهنگ رپ یاس به نام سرکوب قابل دانلود است

Yas – Sarkoob

متن اهنگ سرکوب یاس

کار طولانیه حوصله کن  پر کار بودن به خیلی چیزا بستگی داره

مهم ترینش انگیزه اس وقتی به اینده فکر کنی کم کار میشی

ببین رپ یه اسب وحشیه که سوار کار نداره نمیتونه کسی ازش تو ایران مایه حلال وار دراره

تا جایی که هنرمند هیچ فرقی با یه خلافکار نداره پس هرکی سر میز ما اومد

بگو که قرار داد نیاره اینه که تا قسط ها زیاد شد کم کم ورس ها کم شد

از اون طرف چه جرم هایی که با یه امضا حل شد یعنی که سلیقه طرف همیشه دخیله وسط

همینه تحمیل نظر نتیجه تخریب اثره ولی وقتی که از سرت آب بگذره کلا

میگی بهتره خودم تکلیف رو یکسره کنم

تا اینجا عمرم رو ضرر کردم هزینشم میدم من که تا همینجا اومدم پس بقیشم میرم

منی که از اعتماد بی جا هنوز آبستنم ولی در نهایت میدونم اینو که باعث منم

دیدم اون ها که با خنده جلو میان ناکس ترن در اخر دیدم متکی به مشتی خاکسترم

فهمیدم فقط پدر مادر میگه پسرم دختره بقیه که این اسم رو ببرن مفت برن

دخترم باو ولم کن حرکت کاملا فوله یارو علنی میخواد با چشم تو رو حاملت کنه

میگه تو پسرمی قدمت رو چشممه میبینی پاش برسه حاضره گردنت رو بشکنه

هرکی میخواد شیکمتو سفره کنه تا به خودت بیای اون دورا یه نقطه شده

من دیوونه میرم بیرون ولی عاقل میرم خونه دیگه هیچی نمیتونه منو غافلگیرم کنه

حتی اون که با شخصیت یه صدای سلامت میگه دارم میرم فلان جا ولی کرایه ندارم

میگه کمک کنم از بقیه خواهش نکنه فردا میبینی همونجاست یارو کارش همونه

اینه که شک از تو خیابون و کوچه میاد و مغز تبدیل میشه به هوش سیاه

اینجا بچه تمرین میبینه با یه لحن محکم اول از همه یاد میگیره اون بیرون همه گرگن

میفهمه فقط خودشو ببینه بقیه همه نوکر و بالاخره شک به آدما درون ذات بچه گل کرد

تو اون سن آرزو هاش مثل ناموسشه ولی نابودی آرزو ها میشه آموزش بعدی

یعنی آینده هات بهت تحمیل شدن بذار منظورم رو یه جور دیگه تکمیل کنم

یادمه بچه بودم تو جمع یکی صدام کرد بزرگ جمع بود یکم نگام کرد

بهم گفت میخوای چیکاره شی بهش گفتم فضانورد گفت پول رو زمینه دنبالش تو فضا نگرد

تو درس هاتو قبول شو فضا مضا پیشکشت با دوتا جمله میخواست آرزو هام هیچ بشه

میدیدم همه نمه میخندیدن زیر لبی میخواستم که آب شم برم زیر زمین

الان هم زیرزمینم وقتی خوردم از همه لگد حداقل اینجا هیشکی منو مسخره نکرد

اونی که رو نداشت تو داشت ولی میدونست چشه مدام با خودش گفتاز این بدتر هم میتونست بشه

هرچی بود گذشت فقط جای زخمش موند مینویسم و هی بالا میره گردش خون

روزی رو میبینم جوری حالم خوبه که چسبیدم به سقف

اون روز اگه منو دیدی فقط بگو حقش بود البته شاید فکر بکنی که موزیک شغل منه

ولی نه موزیک یه عشقه که توم شعله وره ولی من درواقع این روزا هدف هام توی بیراهه اسیره

سن که میره بالا میفهمی که بی مایه فطیره

اسم امروز هست فردا نه ولی میگین چرا خب فردا از ما بهتریون میان ما میریم کنار

نمه نمه دور و برت خالی میکنن میبینی میپیچن

پس الان آینده رو میسازم میگیری چی میگم یه وقتی میرسه که پیر و چروکیده شی

خط های صورتت راه مرگ و کروکی کشید

میخوام اون روز کنار دریا باشم کف پامو بذارم تو آب تماشا کنم نوه هامو

توی ساحل باهاشون بازی میکنم گل میخورم بعد خسته میشم رو ماسه ها شل میکنم

باده خیام میرم بالا به یاد ایام یه حال کمیاب یه حس عجیب داره  جریان

تو رگام با این رویا سرگرمم فقط حقیقت بهم گفت برگردم عقب

انگار یه تکون یه زمین لرزه منو دوباره برگردوند به همون لحظه

به من راه چاه رو یاد دادن نه راهو چاهو افتادیم تو چاه و همون جارو آبو جارو کیشدم

کی میتونست بره جلو بهتر از من اینا که اسم بردی همه مثل پسرمن

ببینم اینا زمان شروع ما کجا بودن حالا تیکه میندازن واسه ما شاه غلام شدن

اینا تو وان حموم خونشون ناخدا بودن حالا دم دراوردن واسه ما ناقلا شدن

این همه سال کارو بینم کی دید اینا میخوان بگم این زیرزمین اینم کلید

میکروفون تو دست تو یعنی اتم دست داعش بهتره که این کلید بمونه دست صاحبش

نظر تو خودجوشه سالم نیست بود میده کد روشه

منو نقد نکن از خودتون مایه بذارین صد تومنی پاره های لای هزاری

همین مونده اینا برام تز بدن فقط بهت اینو لای پرانتز بگم

ما خیلی کارا کردیم نگفتیم که ریا نشه این روزا قضاوت هرکی از رو قیافشه

واسه من این قصه ها عادیه همه قاضی شدن این استعداد ذاتیه

اگه بری میگن فرار کرد وطن فروش اگه بمونی هم میگن یارو اطلاعاتیه

زنده باد حاشیه تو مغزش چیاست یارو آدم حساب کار دستش میاد

کار درست رو میکنی میگن قصدش ریاست کاری هم نکنی میگن قلبش سیاست

من کارم غمگینه چون که بارم سنگینه کمبود گذشته هام  فقط با رپ تامینه

وقتی زوار زندگیم داره راحت در میره تو اون لحظست که خودکارم با کاغذ ور میره

من رپ نکردم رو شکم سیری واسه کل کل و بچه بازی یکم پیریم

که اون هم قابل احترامه حاصل استعداده چون حرف خاصی توش نیست فاقد اعتباره

با رپ میشه در جنگ تاخت با رپ میشه فرهنگ ساخت

با رپ میشه رویا رو نشون داد با رپ با کلمه میشه دنیا رو تکون داد

مطمئن باش من این واژه هارو واسه وزن و قافیه به همدیگه وصل نکردم

من این واژه هارو بالا اوردم از حقیقت تلخی که هضم نکردم

از روزگار میگذرم نشونه میگیرم توی خال میزنم گذشته هارو مثل پوست مار میکنم

صدامو از تو شهر و خونه های میهنم میشنوم موندگار میشوم

ذهنم جوونه ولی مخ پیره چشمم از دید زدن زن لخت سیره

وقتی که صبح تا شب مثل جغد خیره به دفتری که ورق هاش داره به چخ میره

خب دیگه پف زیر جفت دیده هام یعنی استرس بیخوابی و قفل ایده هامو

باید جمع کنم و بریزم به کل زیر پام تهش باید برم بی نتیجه مفت زیر خاک

افت خیز ما به قلم نوک تیز یاس همه توی خیابون هاییم با کلی نقاب

اونی که روبروته و داره گل میگه باهات روی همه چیت دقیقه حتی کلیه هات

صبح میشه باز که البته صبح نیست وسط ظهره وقت میره وسه خالی کردن عقده

نشستی به تماشای رفتن عمرت عقربه تنده راه مصرف قرصه

توی کله جای مغز معدن سربه جایگزین آب شده شربت سرفه

نون تو خون تو خونه شده برکت سفره هنر واسه هنرمندا مدرک جرمه

تهش فقط ازت میمونه دفتر کهنه کف زمین بشینی در حسرت قله

تو بحث منطقی همیشه مغلطه برده اصل حرف رو فقط جنگ و اسلحه گفته

کارکتر اصلی اول تا اخر داستانت منم کارات شنیده شدن تنها دلیل بازتابت منم

تو هیچی نداری بگی سوژه کاغذ اچارت منم تو مهره نیستی اگه باشی بازم اچارت منم

با یه عطسه فیدی یه مغز چرکی لنگ بیتی یه متلکی وسط یه بحث جدی

البته مهم نیست که ببیننت به دید چی واست مهم اینه که تو فقط شنیده شی

بحث من یه خطر جدیه که پیش رومونه نفوذ یه جنون که میکنه ریشه تو جونت

سکوت مرگباری که حس میشه تو خونه وقتی هم خونه تو شیست هم شیشه تو خونه

اینارو دیدیم بعد میریم میگیم که دشمن زبونه ببین دشمن زبونه چون  که مک فقط لفظیم

تو عمل فقط به ترکوندن هم کمر بستیم و طبق عادت سبب اصلی یعنی بغل دستی

میخوای به هر بهونه شده بهش بپری چرا که فکر میکنی تو از همه فرشته تری

تمام تصورت از این سرزمین یه جهنمه اینه که میخوای یه راست بری تو بهشت برین

میگی باید برم اینجا دیگه کلا پوسیده اینجا پر از یاس اونجا پر از امیده

ببین وقتی غذای گندیده لای مبل مونده باشه هرجا نقل ماکن کنی بازم خونت بود میده

آزادی آرامش اینا حرف نمادین خودته ولی خصلت هایی تو ما نهادینه شده که

هرجا بریم با ماست یه فاز عجیب غریب تضاد شدید بین سنت و قدیم و جدید

وقتی میری اونجا انا اینجا غارشون رو کندن حتی توی تحریم به ما بارشون رو پک پک

به ما فروختن و خیلی ساده قالمون رو کندن و حالشون رو کردن و خارشونو تک تک

تموم وازه هام رو نوشتم تو خلوتم الان تو گوشت نیستم من در اصل تو کلتم فک زدم و میرم جلو همین خطو

تو میخوای سلیقتو بشنوی یا حقیقتو اینا میگن سرکوب کنم حرفام رو بریزم تو خودم

نه من حقیقت رو کشیدم رو خودم میگن اونا که اصل زحمت رو کشیدن نخودن

راه که باز شد بعد بقیه بشینن بخورن نه تو کتم نمیره تورو نمیدونم

ولی من راه بی نتیجه رو شروع نمیکنم من از سرکوب رویاهای خودم سکو ساختم

دیگه چاقو تو رویاهای بقیه فرو نمیکنم

یاس سرکوب